- Szczegóły
Obecny budynek plebanii wzniesiono na początku XIX w. Istniał już na pewno w 1811 roku. Ok. 1855 roku ks. Dobrowolski remontował budynek i od południa dobudował murowany przedsionek. Przed 1909 r. od północy wzniesiono drewnianą werandę. Na przełomie XIX i XX w. wymieniono część dachówki na pokrycie z blachy. Całkowitej wymiany pokrycia dachu dokonano w latach 70 XX w. Plebania klasycystyczna murowana z cegły na zaprawie wapiennej, otynkowana. Sklepienia w piwnicy ceglane, krzyżowe. Stropy nad przyziemiem drewniane płaskie z podsufitką. Korpus o planie wydłużonego prostokąta z gankiem od południa. Dwutraktowy, z sienią na osi. Układ pomieszczeń w części zachodniej przekształcony. Bryła prostopadłościenna, podpiwniczona, nakryta dachem czterospadowym. Ściany podzielone lizenami i płycinami. Ganek z trójkątnym szczytem - pilastrami. Przedmiotowy projekt zakłada przeprowadzenie pierwszego etapu prac remontowo - konserwatorskich. Najpilniejsza potrzebą jest remont więźby dachowej wraz z wymianą istniejącego pokrycia z blachy na dachówkę - pierwotnego materiały, którym przykryta była plebania. W ramach projektu zostanie także przeprowadzony remont ganku. Rozpoczęcie prac od naprawy dachu pozwoli zabezpieczyć przed działaniem negatywnych czynników. Plebania wchodzi w skład Zespołu Kościoła Świętego Mikołaja - który to kościół jest najstarszym zabytkiem murowanym w mieście. Plebania i Kościół są ze sobą przestrzennie i kompozycyjnie i komunikacyjnie połączone. W ostatnich latach renowacji została poddana świątynia. Z tej racji planowane jest podjęcie działań by Zespół Kościoła św. Mikołaja prezentował się godnie jako całość i był wizytówką parafian, ale także miasta Międzyrzec Podlaski.
DOFINANSOWANIE: 443 014,83 zł
CAŁKOWITA WARTOŚĆ INWESTYCJI: 452 055,95 zł
DOFINANSOWANE ZE ŚRODKÓW
RZĄDOWEGO PROGRAMU ODBUDOWY ZABYTKÓW
- Szczegóły
Projekt zakłada przeprowadzenie prac konserwatorskich na obiektach zlokalizowanych w kościele p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła w Międzyrzecu Podlaskim. Kościół zlokalizowany przy ul. Lubelskiej 61. Barokowo-klasycystyczny (późnobarokowy), murowany kościół parafialny p.w. śś. Piotra i Pawła, dawna cerkiew unicka z lat 1772-74. Pierwotnie cerkiew prawosławna p.w.śś. Piotra i Pawła. W 1583 przeniesiona z poprzedniego miejsca pod zamkiem i uposażona przez Stefana Zbaraskiego; następnie murowana unicka, notowana 1726. W 1759 wzmiankowana jako zrujnowana. Nowa (obecna) wzniesiona 1772-74 z fundacji Augusta Czartoryskiego, być może proj. arch. Stanisława Zawadzkiego. W świątyni znajduje się wiele cennych obiektów - zabytków ruchomych, które wymagają praca konserwatorsko - restauratorskich. Projekt zakłada przywrócenie dawnej świetności dwóm z tych obiektów. tj. 1) rzeźby Chrystusa Ukrzyżowanego - drewno polichromowane i złocone – zabytek szacowany na przełom XIX i XX wiek - styl barokowo- ludowy oraz 2) obrazu i ramy św. Jana Chrzciciela - olej na płótnie o wymiarach 184 x 130 cm - XIX w. - obraz cerkiewny. Prace do sfinansowania w ramach przedsięwzięcia to: w przypadku rzeźby Chrystusa Ukrzyżowanego - wykonanie dezynsekcji poprzez nasączanie preparatami, wzmocnienie i impregnacja strukturalna drewna żywicą syntetyczną poprzez wykonanie iniekcji, sklejenie odłamań i odspojeń oraz uzupełnienie ubytków kitem trocinowo - żywicznym, rekonstrukcja brakujących elementów figury (dłoni i stóp), wykonanie rekonstrukcji polichromii - retusz, wykonanie złoceń na perizonium przy użyciu szlagmetalu oraz położenie werniksu zabezpieczającego. W przypadku renowacji obrazu św. Jana Chrzciciela zakłada się przeprowadzenie następujących prac: Demontaż z ołtarza, zabezpieczenie lica, dezynfekcję obiektu, podklejenie łusek warstwy malarskiej i brzegów ubytków, oczyszczenie lica – usunięcie brudu, werniksu i ewentualnych przemalowań, oczyszczenie odwrocia obrazu, prostowanie obiektu w parach rozpuszczalnika, naprawienie uszkodzeń mechanicznych podobrazia płóciennego poprzez wklejenie łatek, impregnacja malowidła żywicą akrylową - ewentualnie wykonanie dublażu, uzupełnienie ubytków ramy, położenie werniksu pośredniego, uzupełnienie ubytków warstwy malarskiej - retusz naśladowczy, położenie wernisku końcowego.
DOFINANSOWANIE: 108 486,00 zł
CAŁKOWITA WARTOŚĆ INWESTYCJI: 110 700,00 zł
DOFINANSOWANE ZE ŚRODKÓW
RZĄDOWEGO PROGRAMU ODBUDOWY ZABYTKÓW
- Szczegóły
Kościół pw. św. Józefa Oblubieńca NMP jest głównym elementem Zespołu cerkwi unickiej ob. kościoła rzymskokatolickiego wpisanego do rejestru zabytków WL pod nr A/1402 wraz z dzwonnicą, ogrodzeniem, bramą oraz drzewostan. Prace remontowe zakładają renowację ołtarza głównego i ambony, tj. wykonanie dokumentacji projektowej, demontażu części ołtarza tj. złoceń i elementów ruchomych, dezynfekcję owadobójcza elementów, uzupełnienie ubytków wraz z opracowaniem powichrzeni, rekonstrukcją kolorystyki i wykonaniem złoceń złotem płatkowym. Obecny budynek kościoła to zachowana dawna cerkiew pw. św. Mikołaja, pochodząca z 1784 roku, która była wielokrotnie przebudowywana. Ostatnie prace zmieniające charakter budynku miały miejsce w 1923 r. podczas których wykonano przebudowę na rzucie krzyża, usunięto kopuły cerkiewne; dobudowano boczne kaplice przy prezbiterium, dwie zakrystie i nawę poprzeczna, podniesiono dach i przebudowano chór. Budynek w stylu elektrycznym z barokowym wnętrzem. Ołtarze są rokokowe (2 połowa XVIII wieku), główny jest trójosiowy, o wysuniętych łukiem częściach bocznych. Rozczłonkowany jest kompozytowymi kolumnami oraz pilastrami z ornamentem rocaille na kapitelach i trzonach. Dźwigają one faliste belkowanie i ćwierćkoliste naczółki. W zwieńczeniu jest rzeźbiona gloria z obłoków i ornamentu rocaille, po bokach ołtarza duże rzeźby św. Piotra i św. Pawła. Dwa ołtarze boczne znajdujące się w kaplicach są analogiczne, ujęte pilastrami, z wykrojowymi zwieńczeniami z ornamentem rocaille. Ambona i chrzcielnica są neobarokowe. Na wyposażeniu kościoła jest m.in. regencyjna monstrancja (1 połowa XVIII wieku) i barokowy kielich. Z uwagi na wiek zabytku i chęć utrzymania jego w należytym stanie niezbędne są obecnie prace remontowe ołtarza oraz ambony. Materiał z jakiego jest wykonany ołtarz, wymaga zabezpieczenia przed owadami, co wiąże się z wykonaniem rekonstrukcji powierzchni wraz z kolorystyką. Prace konserwatorskie wpłyną na zahamowanie procesu destrukcji zabytku, co pozwoli ocalić zabytek dla przyszłych pokoleń. Miedzyrzec Podlaski posiada w swoich zasobach wiele cennych zabytków, których utrzymanie jest podstawą do kształtowania w mieszkańcach tożsamości i wrażliwości estetycznej.
DOFINANSOWANIE: 361 620,00 zł
CAŁKOWITA WARTOŚĆ INWESTYCJI: 369 000,00 zł
DOFINANSOWANE ZE ŚRODKÓW
RZĄDOWEGO PROGRAMU ODBUDOWY ZABYTKÓW
- Szczegóły
Parkan to element zabytkowego cmentarza przy ul. Brzeskiej w Międzyrzecu Podlaskim, wpisanego do rejestru zabytków jako cmentarz katolicko-unicki, później również prawosławny (obc. katolicki) wraz z murem ogrodzeniowym i starym drzewostanem. Cmentarz jest miejscem pochówku mieszkańców Miedzyrzeca oraz okolicznych miejscowości i stanowi jeden z najważniejszych obiektów kultu religijnego. Rozpadający się parkan stwarza niebezpieczeństwo dla mieszkańców uczestniczących w obrzędach i odwiedzających groby zmarłych. Prace zakładają renowację parkanu poprzez uzupełnienie ubytków, wykonanie gruntowania, izolacji, tynków, a także pokrycie dachów dachówką i poszerzenie bram wjazdowych. Istniejący cmentarz został założony w 1807 r.i posiada w swoich granicach kilkadziesiąt zabytkowych nagrobków XIX i XX-wiecznych m.in. grób ofiar Krwawych Dni Miedzyrzeca, amerykańskiego lotnika por. Franka T. Sibbeta, zamordowanych w 1943 żołnierzy Armii Krajowej, a także pomnik ofiar pogromu niemieckiego. W centrum znajduje się zabytkowa kaplica św. Rocha wystawiona w 1839 r. wpisana do rejestru zabytków.
DOFINANSOWANIE: 601 245,98 zł
CAŁKOWITA WARTOŚĆ INWESTYCJI: 613 516,31 zł
DOFINANSOWANE ZE ŚRODKÓW
RZĄDOWEGO PROGRAMU ODBUDOWY ZABYTKÓW
